Ο Ρόλος του Προέδρου Κοινότητας

«Μη φωνάξεις ‘Κύριε Πρόεδρε’ στο Lonsdale Street, γιατί θα γυρίσουν οι περισσότεροι για να σου απαντήσουν» λέμε στην παροικία της Μελβούρνης. Είναι μια φράση που την έχω ακούσει τόσες πολλές φορές, όπως κι εσείς που τώρα διαβάζετε το κείμενο.

Μια απογραφή / περισυλλογή

ομολογουμένως τη φύσει ζην,
όπερ ταυτό του κατ’ αρετήν ζην (Ζήνων ο Κιτιεύς)

Στη συστηματική κι αμίλητη φύση δεν υπάρχει χώρος για ρουσφετολογία, για αδικία αλλά ούτε και για απόδοση δικαιοσύνης όπως τη γνωρίζουμε. Η φύση λειτουργεί ανεξάρτητα, αυτοκυρίαρχα, αυτοπειθαρχημένα κι όποιος δε γνωρίζει τους νόμους της καταλήγει ανέγνωρος και αθέλητος από αυτή, κατά συνέπεια καταδικασμένος στην αφάνεια, στην απομάκρυνση και αργά ή γρήγορα στην εξαφάνιση. Η απόδοση δικαιοσύνης της φύσης είναι το αποτέλεσμα της παραβίασης των κανόνων της. «Ως σκοπός ορίζεται η ζωή σε συμφωνία με τη φύση…» – Ζήνων ο Κιτιεύς.

Όσο για την αληθινή γνώση των ιδιοτήτων των θείων, αυτή είναι πέραν των δυνατοτήτων του ανθρώπου λέει ο Ηράκλειτος. Ένα άλλο πράγμα που θα συμπεράνουμε από τα λόγια του Ηράκλειτου είναι πως ο θεός είναι η ψυχή του κόσμου και η φύση είναι θεός. «ὁ θεὸς ἡμέρη εὐφρόνη, χειμὼν – θέρος, πόλεμος – εἰρήνη, κόρος – λιμός (τἀναντία ἅπαντα· οὗτος ὁ νοῦς), ἀλλοιοῦται δὲ ὅκωσπερ (πῦρ), ὁπόταν συμμιγῇ θυώμασιν, ὀνομάζεται καθ᾽ ἡδονὴν ἑκάστου» (Ιππόλυτος, περί ρήσεων Ηράκλειτου 12.67) – Ο θεός είναι μέρα, νύχτα, χειμώνας, καλοκαίρι, πόλεμος, ειρήνη, κορεσμός και πείνα. Αυτός μεταβάλλεται με τη φωτιά: κι όποτε αναμιχθεί με θυμιάματα, ονομάζεται ανάλογα με τις ορέξεις του καθενός. Και τέλος σύμφωνα με τον Ζήνωνα: «Ο άνθρωπος μπορεί να κατακτήσει ευδαιμονία, όταν η ζωή του εναρμονίζεται με τη φύση και το θεϊκό λόγο και όταν θέτει ως μοναδικό σκοπό της ζωής του την αρετή…». Στη στωική φιλοσοφία το ν’ αναγνωρίσει το θεϊκό νόμο στα πάντα και ιδιαίτερα στην τελειότητα της φύσης, έπρεπε να είναι το πρώτο καθήκον του φιλοσόφου.