Μνήμες

Ioύνιος 2011

Προς τους απανταχού Έλληνες ομογενείς,

Η Διασπορική Λογοτεχνική Στοά έχει μια σπουδαίας σημασίας ανακοίνωση να κάνει και σας παρακαλεί να διαβάσετε προσεκτικά το κείμενο πιο κάτω. Πέραν τούτου σας προσκαλεί να συμβάλετε κι εσείς στην προσπάθεια συλλογής αρχειακού υλικού όπου μπορείτε.

Από τον Ιανουάριο 2011 έχουμε δρομολογήσει τις ηλεκτρονικές σελίδες Μνήμες (mnimes.org) ως αναπόσπαστο τμήμα της Δ.Λ.Σ. που συνεχώς ανανεώνονται με νέο υλικό από τα διάφορα μέρη, κοιτίδες του Ελληνισμού σε οποιοδήποτε χώρο του κόσμου, όπου έχουν κατοικήσει και διαπρέψει οι Έλληνες. Μέχρι σήμερα έχουμε συλλέξει σπάνιο και πλούσιο υλικό από την Καππαδοκία αλλά και άλλα διαμερίσματα της Μικράς Ασίας με περισσότερα από 840 κείμενα, 3300 φωτογραφίες ταξινομημένες σε 50 θεματικές κατηγορίες, αρκετά τοπικά τραγούδια, χορούς και ενδυμασίες. Σας καλούμε αρχικά να επισκεφτείτε τις σελίδες αυτές και να απολαύσετε τις σπάνιες φωτογραφίες, αγιογραφίες, τραγούδια κ.ά. υλικό που δεν υπάρχει σε άλλες ιστοσελίδες.

Γαίας ον...

Ευχαριστώ τους λίγους κι εκλεκτούς αυτού του κόσμου που μου δίδαξαν τι σημαίνει ελευθερία, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, φιλαλληλία. Ευχαριστώ τους κύριους κι εκλεκτούς που μου έδωσαν την ευκαιρία να δω τι σημαίνει πραγματικός άνθρωπος.

Σήμερα, που με δυο λόγια αγανάκτησης στην τσέπη κι ένα θυμό να προεξέχει από το σακάκι σαν ιστίο δεν μπορείς να βγεις στο δρόμο και να φωνάξεις για τα δίκαια του απλού ανθρώπου· όχι σαν μέλος μιας οποιασδήποτε εθνικότητας αλλά σαν αναπόσπαστο μέλος του ανθρώπινου γένους και πολίτης αυτού του πλανήτη.

Τα νιάτα είναι μια φορά…

Το λέει και το τραγούδι. Αυτό που τραγουδούσαμε νεαροί για να δικαιολογήσουμε τα παραστρατήματα των πρώτων μας χρόνων. Εμείς οι γόνοι της γης, όχι οι κλωνοποιημένοι των εξωγήινων. Ακούσατε ποτέ τη λέξη ‘‘Ελοχίμ’’;

Ελοχίμ. Να και μια νέα λέξη για κείνους που αναρωτιόταν ποιος τέλος πάντων είναι ο δημιουργός της ανθρωπότητας. Όχι δεν είναι σιρόπι για το βήχα, ούτε κάποιο χωριό σε απόμακρη χώρα. Είναι οι δημιουργοί οι δικοί σου και οι δικοί μου. Τουλάχιστον έτσι πιστεύουν κάποιοι...

Φοβάμαι να επιστρέψω

Σήμερα κατά λάθος μπήκα πάλι σ' αυτό το μπλογκάκι μου. Διάβασα αυτές τις μισοσκουριασμένες ιδέες μου, άρπαξα τα λόγια των φίλων μου κι άνοιξα την καρδιά μου για να συνεχίσω.

Δεν υπάρχει συνέχεια δίχως την συμπαράσταση των φίλων, σκέφτηκα. Δεν περιμένω κανείς να μου απαντήσει ξανά αφού έχω από το 2009 να μπω σθεναρά σ' αυτό το χώρο. Όμως συγχωρέστε με και σαν δώρο σας μεταφέρω μια ψηφιακή ζωγραφιά δικιά μου, απ' αυτές που σκαρώνω για περνούν οι μοναχικές μου ώρες.