Wednesday 4 March 2009

Αχ αυτός ο παππούς μου...
νάτος πάλι να με προβληματίζει


κύριε Δήμαρχε Ανδρέα Χρήστου,
άκουσε προσεκτικά τον παππού μου...


Αυτές τις μέρες (7 και 8 Μαρτίου) έχουμε την καθιερωμένη για 15 χρόνια τώρα Γιορτή του Κρασιού της Κυπριακής πατριάς στην πόλη της Μελβούρνης. Πολλές οι προσδοκίες, οι διαφημίσεις, τα χωρατά στο ραδιόφωνο και στα μουμουέ και πολλές οι υποσχέσεις. Φέτος μάλιστα που οι εορτασμοί είναι "επετειακοί" θα μας διασκεδάσει και μια Τουρκοκύπρια τραγουδίστρια που την πληρώνουμε να τη φέρουμε από την Κύπρο και τα μέρη που μας πήραν για να μας αποκαλέσει... ραγιάδες. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα: Αντί να καλέσουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες και οργανισμούς να γεμίσουν τα παραρτήματα με σουβλάκια, δάχτυλα (κυπριακή λιχουδιά) και κυπριακή σεφταλιά, φωνάξαμε τους Τούρκους για να υπάρχει προσέγγιση 'αδελφική' και νέα. Δεν με πιστεύετε; Ρωτήστε αυτούς που ξέρουν εκ των έσω και θα μάθετε.



Μετά φταίει η παροιμία που λέει "τάθελες και τάπαθες"; Τώρα βέβαια θα μπορούμε να το συμπληρώσουμε: "...και συνεχίζεις να τα παθαίνεις γιατί δεν έβαλες μυαλό 35 χρόνια τώρα;"

Σωστά ίσως όλα αυτά που γράφουμε και λέμε για την εισβολή και παράνομη κατοχή της Κύπρου. Σωστά και όσα έχουμε επαναλάβει ουκ ολίγες φορές μέχρι σήμερα κι έχουμε κάνει σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Σωστά και τα λόγια του Προέδρου της Κυπριακής Κοινότητας που λέει πως "Η Γιορτή του Κρασιού πάει κάθε χρόνο και καλύτερα". Όμως σας υπόσχομαι αδέρφια δεν πρόκειται με καμία δύναμη οι Τουρκοκύπριοι να πάνε κόντρα στα θελήματα της Τουρκίας κι ανοίγοντας το στόμα τους να πούνε το "πάρετε τους μπράβους σας από δω, αυτή η γη δεν σας ανήκει". Κι αυτό για δυο λόγους πολύ σπουδαίους τους οποίους ακόμη δεν έχει αντιληφθεί ο ελληνισμός. Δυο λόγους τους οποίους ευτυχώς δεν έχουμε εμείς σαν ελληνισμός, παρ' όλο που καυχόμαστε ότι έχουμε άλλα κουσούρια. Στο τέλος ελπίζω αυτοί οι δυο λόγοι από μόνοι τους, η με τη βοήθεια τρίτων θα αποβούν οι αίτιοι που θα σπάσουν τη "ράχη της καμήλας" όπως λένε και οι άσπονδοι φίλοι μας οι Άγγλοι.

Οι λόγοι αυτοί, έκτός άλλων που διατυμπανίζονται συχνά στα μέσα ενημέρωσης ενώ οι δυο αυτοί βγαίνουν στα ψιλά, είναι:


  1. Πρώτον ότι οι Τούρκοι της Τουρκίας, οι απλοί άνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι δημοσιογράφοι και οι επιχειρηματίες φοβούνται την Κυβέρνησή τους! Φοβούνται το καθεστώς τους και το τι θ' ακολουθήσει αν ανοίξουν το στόμα τους. Σήμερα ξέρουμε πόσους περιορισμούς βάζει το Τουρκικό καθεστώς στη χρήση του Ίντερνετ, των μέσων ενημέρωσης εκ των έξω, στην ελεύθερη διακίνηση και ανταλλαγή πληροφοριών. Κι αυτό γίνεται βασικά γιατί δεν θέλει τον λαό να μάθει την αλήθεια. Γιατί δεν έχει τη δύναμη και την απαιτούμενη ανδρειότητα να την αντιμετωπίσει αυτή την αλήθεια. Συνάμα οι Τουρκοκύπριοι είναι τόσο λίγοι που ποτέ δεν πρόκειται να εισακουστούν από τους γκρίζους λύκους όσο κι αν φωνάζουν, όσο κι αν βλέπουν το άδικο. Σκέφτηκε κανείς την αναλογία μεταξύ Τούρκων και Τουρκοκυπρίων; Αν υποθέσουμε πως οι Τουρκοκύπριοι είναι 80 χιλιάδες η Τουρκία είναι σχεδόν 70 εκατομμύρια αντιλαμβανόμαστε ότι ένας Τουρκοκύπριος αναλογεί σε 900 σχεδόν Τούρκους της Ανατολίας. Σε αντίθεση o ελληνισμός μετριέται σε μια πολύ διαφορετική αναλογία: 6 Ελληνοκύπριοι σε κάθε 100 Έλληνες. Το άλλο είναι ότι παρ' όλα τα χούγια μας μιλάμε και κατακρίνουμε ελεύθερα την Ελληνική κυβέρνηση αλλά και άτομα, ονομαστικά, δίχως φόβο και με πάθος. Ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι ένα μεγάλο κομμάτι του συνόλου και είναι ελάχιστες οι πιθανότητες ν' αγνοηθεί από τον υπόλοιπο Ελληνισμό.
  2. Δεύτερο και το κυριότερο είναι ότι οι Τούρκοι εκπαιδεύουν τους νέους τους σε κάθε στάδιο της ζωής τους, σε κάθε σχολείο, σε κάθε εκπαιδευτικό οργανισμό, πώς να μισούν τους Έλληνες. Διδάσκονται δηλαδή διαστρεβλωμένες έννοιες για την ιστορία που στην πράξη κάνει περισσότερο κακό στους ίδιους παρά στους Έλληνες, αλλά δεν το λαβαίνουν αυτό υπ' όψη διότι έτσι μπορούν και καταπιέζουν τη νοημοσύνη και ελεύθερη έκφραση του λαού τους. Οι φοιτητές μαθαίνουν διδάσκονται αναλήθειες, με αποτέλεσμα να μην τους προσφέρεται η δυνατότητα σωστών αποφάσεων, αφού σπέρνεται την κακία και το μίσος μέσα τους από μικρά παιδιά. Για σκεφτείτε να σας ποτίζουν από μωρό μέχρι να ενηλικιωθείτε ότι ο γείτονάς σας είναι κλέφτης, ψεύτης, εκγληματίας, βιαστής, εκμεταλευτής και άλλα χειρότερα; Ποια αντίδραση θα έχετε όταν δείτε κάποτε ξαφνικά μπροστά σας αυτό το γείτονα, πώς και με ποια λογική θα συνεργαστείτε και θα συνεννοηθείτε μαζί του;


Γι' αυτούς τους πιο πάνω δυο σοβαρούς λόγους δεν πρόκειται ποτέ στις επόμενες δυο και πλέον γενιές η Ελλάδα, ακόμη και με κουμπαριά, να έρθει σε συννενόηση με την Τουρκία σε κανένα επίπεδο. Όσο κι αν υπάρχει καλή θέληση από τον απλό λαό, όσο κι αν προσπαθούν οι δικοί μας καλοπροαίρετοι βλάκες. Δεν πρόκειται να γίνει ούτε ένα σύντομο και ουσιαστικό βήμα μπροστά σήμερα ούτε στο εγγύς μέλλον. Κι όταν καλοπροαίρετα προσφέρουμε από το υστέρημά μας με σκοπό να λάβουμε από το περίσευμα αργότερα ή με σκοπό για μια ακόμη φορά να δείξουμε καλή θέληση, αμέσως χάνουμε και δεν κερδίζουμε απολύτως τίποτα. Αυτό επαναλαμβάνεται για εκατοντάδες χρόνια τώρα σε κάθε επιμερής προσέγγιση κι όπως θα συνεχίζει να γίνεται για ακόμη ποιός ξέρει πόσα χρόνια μέχρι να εκπολιτιστεί η γείτονος χώρα.

Αν η Τουρκία δεν ξεφύγει από τα δεσμά του εαυτού της, τα δεσμά του ΝεοΤουρκισμού που θέλει και απαιτεί όλα δικά του ενώ επιφυλλάσει για τους υπόλοιπους λαούς γύρω να είναι σκλάβοι, αν η Τουρκία δεν προσφέρει ελευθερία στ' ανθρώπινα δικαιώματα του ίδιου της του χώρου, δηλαδή στον τύπο, στους ερευνητές και ακαδημιακούς της το μέλλον διαγράφεται γκρίζο σαν του λύκους της. Αν η Τουρκία δεν παραδεχτεί και δεν πληρώσει για τα σφάλματά της το ίδιο τροπάριο θα ακούμε καθημερινά. Και θα υπάρχουν απογοητεύσεις όπου οι δικοί μας θα σφαγιάζονται στους βωμούς της καλής θέλησης, ή της κακής εκτίμησής τους. Κατά τ' άλλα, "πίννε κρασίν νάσιεις ζωήν, τζιαι να μην θωρείς ίντα που σου κάμουν..."

Εμένα ο παππούς μου το είπε ξανά και ξανά όταν ήμουν 5 χρονών: "ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΥΡΚΟ ΦΙΛΟ ΠΑΡΕ ΚΙ ΕΝΑ ΞΥΛΟ".

4 comments:

pylaros said...

Ιάκωβε! Διάβασα το ευαγγέλιό σου, η πείρα μας έχει διδάξει ότι όταν ο κατακτητής είναι τούρκος δεν υπάρχει πλέον καμιά ελπίδα να ξανά ανακτήσουμε τις χαμένες πατρίδες... η επίσημη τουρκική γραμμή ήταν και είναι φωτιά και τσεκούρι στους μη τούρκους. Στο κάλεσμα στη γιορτή του κρασιού, ίσως να θέλουν να περάσουν μια ουδέτερη γνώμη συμφιλίωσης που το origin της είναι στην Αγγλοσαξωνική Αυστραλινάη Κουλτούρα μεταφράζοντας από τα αγγλικά...
Η γνώμη μου είναι ότι αν άφηναν μόνους του τουρκοκύπριους θα μπορούσαν να συζήσουν με τους Ελληνοκύπριους, αλλά τέτοιο πράγμα δεν υφίσταται, οπότε κατ’ ανάγκη ψάχνουν για μια λύση, που δεν θα είναι λύση αλλά δυστυχώς θα μονιμοποιήσει το status quo, αν ποτέ.
Καλά ήταν αυτό να γινόταν απ’ την αρχή με την αναχώρηση των Άγγλων, αλλά δεν υπάρχει Έλληνας πολιτικός να προβλέπει τουλάχιστον 50 χρόνια μπροστά.
Μετά ως άτομα οι τούρκοι προπαντός αυτοί που προέρχονται απ τις ακτές του Αιγαίου, όσους έχω συναντήσει στη ζωή μου και είναι αρκετοί φέρνονται με καλές ειρηνικές προθέσεις, μοιάζουν σαν εξισλαμισμένους έλληνες.
Ένα κομμάτι της ζωής μου ήμουν κρατούμενος ένεκα immigration, μαζί ήταν πολλοί έλληνες, και μόνο δυο τούρκοι, οι οποίοι έκαναν παρέα με εμάς. Σύμφωνα με τα ελληνικά χούγια καυγάς ξέσπασε ανάμεσα στους έλληνες, μερικοί από τη Σύρο δεν θυμάμαι με πιο άλλο νησί, μέχρι μπουνιές και ήταν πολλοί. Οι μόνοι που μπήκαν στη μέση να τους χωρίσουν ήταν οι δυο τούρκοι. Φωνάζοντας έλα γιαβρούμ… ακόμα δεν ξέρω τι εννοεί αυτή η λέξη…
Χαιρετώ,
Γαβριήλ

Αστοριανή said...

Ιάκωβε,
δεν είναι μόνο όσα πιστεύεις εσύ και τα γράφεις, ούτε όσα πονούν την Άντρια,
ούτε όσα μαχερώνουν εσένα για τη Μακεδονία και πονούν και την οικογένεια σου...
Είναι ότι
...χαμογελαστοί όλοι αυτοί οι ηθοποιοί, παίζουν ένα ακριβοπληρωμένο έργο το οπίον ΔΕΝ απολαμβάνουμε και ούτε θα απολαύσουμε.
Οι "επιφανείς", στις πρώτες θέσεις, κι εμείς ...γαλαρία,
...και πάει λέγοντας...
Κάθε κομμάτι που παίρνεται, βρωμίζεται κι από πάνω,
μα συνηθίσαμε να "κλαίμε" για τις "χαμένες" πατρίδες, για να συμμετέχουμε, όπως τα χειροκροτήματα που δίνουμε στους πρωταγωνιστές...

Εστειλα ένα κείμενο στον "μοναδικό" Ε.Κήρυκα της Ν.Υ.,
διαμαρτυρία για την διαφήμηση
-όντως καλομελετημένη-
των σκοπιανών για τη "μακεδονία τους", με την παρότρυνση να λάβει γνώση η υπουργος εξωτερικών(με το πλαστό της χαμόγελο), να ζητήσει από το σι-εν-εν να την αποσύρουν διότι όταν έλθει στην Ν.Υ. και την ρωτήσουν ...τί εκανε γι' αυτό το ζήτημα, και για πιο λόγο τους δίνουμε και οικονομική και υλική-πολεμικη βοήθεια!!!!!!!!!!!
...περίμενα, περίμενα, να το βάλουν στη στήλη των αναγνωστών...
χθες τηλεφώνησα να δω το ΓΙΑΤΙ και η απάντηση ήταν "βρε Γιώτυα, ήταν πολύ... αυστηρό γράμμα..."
και ξέχασα να σου τηλεφωνήσω, στείλε μου κάτι ΄'αλλο, αν θες!!!!!!
-Βάζετε τόσες βλακείες, της απάντησα, από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι λένε!!! κι εγώ να γράψω κατι άλλο... Γιατί; νομίζετε ότι έχω ψώνιο να βλέπω το όνομά μου κάθε φορά στην εφημερίδα; Ξέρεις, Ν.... -ούτε που μ' ενδιαφέρει αν μ' ακουν τώρα-
... είναι πολύ λυπηρό, κι εσείς είστε εκείνοι που χωρίζετε και διχάζετε την ομογένεια... κ.λ.π.

Είμαι αρκετά μεγάλη, φίλε μου, να προσκυνάω την "κεκαλυμμένη αδιαφορία"!!!!!!!!!!
Μόνο που λυπάμε για τις πολλές προσπάθειες που έχω κάνει αυτά τα χρόνια...

Μεσάνυχτα,κι όλη η φύση ησυχάζει.. που λέει κι ένα τραγούδι...
Γεια-χαρά, Φίλε μου,
Υιώτα

iakovos said...

Ευχαριστώ θερμά τους δύο καλούς μου φίλους που πάντα έχουν έναν λόγο να πουν, άσχετα αν συμφωνούν ή όχι μαζί μου.
Αγαπητέ μου Γαβριήλ, δεν μιλάμε για άτομα Τουρκικής καταγωγής εκτός Τουρκίας. Είναι κι αυτοί ίδιοι μ' εμάς, δηλαδή βλέπουν τη χώρα τους με άλλο μάτι, το μάτι του ξενιτεμένου γιατί εκεί που ήταν κι αυτά που έβλεπαν ίσως θέλησαν να ξενιτευτούν. Εμείς από το εξωτερικό βλέπουμε την Ελλάδα εκ των έξω και τη συγκρίνουμε. Το ίδιο και οι Τούρκοι που δεν ζουν εκεί. Το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι οι Έλληνες της Ελλάδας και οι Τούρκοι της Τουρκίας νομίζουν ότι μιλάμε κινέζικα όταν τους αναφέρουμε τα λάθη που γίνονται εντός των συνόρων.
Αγαπητή Γιώτα,
Ο αγώνας ο δικός μας δεν τελειώνει ποτέ, είμαι σίγουρος το γνωρίζεις καλύτερα από εμένα. Αν τελειώσει ο αγώνας ενόσω βρισκόμαστε εν ζωή θα έχουμε γίνει εγκληματίες ή φυτά. Δεν μπορούμε εμείς να δούμε το στραβό και να το προσπεράσουμε. Δεν μπορούμε να βλέπουμε το ψέμα να καπακώνει την αλήθεια και να μην αντιδράσουμε. Έτσι αναπνέουμε, έτσι ζούμε.

Σας ευχαριστώ θερμά και πάλι

Αστοριανή said...

Φίλε μου αγαπητέ, ...Χαθήκαμε.

Κι εγώ, αν παρατήρησες, δεν πήγα ούτε στο δικό μου... είχα τόσα, κάνω και κατι φυσιοθεραπείες για το δεξί γοφο... και σήμερα που είχε θαυμάσια μέρα, πήγα να καθαρίσω τα ξερά του κήπου μου!!!!!!!!!!!
Επί πλέον, είχα και μια έρευνα για το Μακεδονικό...
Αν πάει όπως εύχομαι, θα τα πούμε το καλοκαίρι (δεν πρέπει να πω πιο πολλά, μα όσο ερευνούσα τόσο αγανακτούσα και τόσο σας ένοιωθα)
Έχε ένα καλο Σαββατο-Κύριακο, με την οικογένειά σου, καλέ μου φίλε.
Πάντα μ' εκτίμηση,
Υιώτα