Κάποτε νέος ήμουνα μα στο μυαλό φτωχός
και ήθελα την άνοιξη να βγαίνω καμακύρης
Να ψάχνω άτολμα σουξέ, πολλές φορές καυτός
σαν γνώριζα τους γύρω μου, ο πάντα κακομοίρης
Μα σύντομα ο λογισμός μου έκοψε τη φόρα
και το μπλογκάκι να με δει κάνει τα μαύρα μάτια
γι' αυτό και ν' απολογηθώ, τρέχω αμέσως τώρα
στους φίλους κι αναγνώστες μου πριν γίνουμε κομμάτια.
Κάθε φτωχή και βλοσιρή σκέψη που θα με πάρει
με έναν μόνο σύντροφο το χρόνο και το πνεύμα
τα χέρια μου θα κάνουνε ακόμη μία χάρη
να βγούμε απ' το αιώνιο της ραθυμίας τέλμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου