Friday 17 June 2011

Τα νιάτα είναι μια φορά…



Το λέει και το τραγούδι. Αυτό που τραγουδούσαμε νεαροί για να δικαιολογήσουμε τα παραστρατήματα των πρώτων μας χρόνων. Εμείς οι γόνοι της γης, όχι οι κλωνοποιημένοι των εξωγήινων. Ακούσατε ποτέ τη λέξη ‘‘Ελοχίμ’’;

Ελοχίμ. Να και μια νέα λέξη για κείνους που αναρωτιόταν ποιος τέλος πάντων είναι ο δημιουργός της ανθρωπότητας. Όχι δεν είναι σιρόπι για το βήχα, ούτε κάποιο χωριό σε απόμακρη χώρα. Είναι οι δημιουργοί οι δικοί σου και οι δικοί μου. Τουλάχιστον έτσι πιστεύουν κάποιοι...


Δεν το πιστεύετε; Ρωτήστε τους Ρεϊλιστές (όχι ρεαλιστές). Ξέρουν αυτοί. Και ξέρουν ακόμη πως ο Ιησούς, ο Βούδας, ο Μωυσής και ο Μωάμεθ είναι αγγελιαφόροι των Ελοχίμ. Δηλαδή είπαν στον Ιησού ‘‘Είσαι ο υιός μας ο αγαπητός, αυτός που δημιουργήσαμε, πήγαινε και δίδαξε όλα τα έθνη. Ρίξε τους και κανένα θαύμα, έτσι κάπου κάπου για να τους κλείνεις το στόμα’’. Γιατί αν δεν του το είπαν αυτό, πώς δηλαδή ήρθε; Έτσι άντε δίχως αποστολή;

Πριν όμως μας διδάξουν έπρεπε να μας φτιάξουν. Γι’ αυτό έκαναν ένα επιστημονικά τέλειο εργαστήριο σε κάποιον άλλο πλανήτη (εδώ δεν ήταν δυνατόν), όπου δουλεύανε από τις 9 μέχρι τις 5 καθημερινά. Ούτε διακοπές, ούτε αργίες.

Εκεί αποφάσισαν να βάλουν από ένα κιλό μυαλό στους περισσότερους για να μπορέσουμε να επιζήσουμε μέχρι σήμερα δίχως ‘‘Ιδιοφυϊοκρατία’’. Πώς τα καταφέραμε; Μη ρωτάτε… Αν μπορούσαν να βάλουν λίγο παραπάνω μυαλό όμως, ίσως σήμερα να μη μιλούσαμε για ‘‘πυρηνική μεταφορά’’ αλλά για ‘‘μαζική καταστροφή’’. Αλλά ξέχασα, αυτό το ανέλαβε κάποιος παρεξηγημένος Βουσμάνος. Όσο ακούω τέτοια τόσο περισσότερο πιστεύω στον Maurice Maeterlinck που είπε, ‘‘είναι καλό να παραδεχτούμε κάποτε πως δεν καταλαβαίνουμε τίποτα’’;

Για φανταστείτε όμως πως σ’ όλα τα εργαστήρια ή κατασκευαστήρια υπάρχουν και τα απορρίμματα. Αυτά δηλαδή που δεν έτυχε να γίνουν με τις προδιαγραφές του εμπνευστή της ιδέας, οπότε και τα έριξαν σε μια άκρη για μελλοντική χρήση εξαρτημάτων. Βλέπετε δεν μπορούσαν να μας στείλουν ανθρώπους με τρία μάτια, αυτό θα το φρόντιζε ο Πικάσο. Ούτε ανθρώπους με πέντε χέρια γιατί αυτοί θα μπορούσαν να κρατούν τα γυαλιά τους, το τσαντάκι, τα ψώνια, το κινητό και τα κλειδιά του αυτοκινήτου δίχως να προβληματίζονται μήπως τους πέσει κάτι.

Κλωνοποίηση είναι το μέλλον του ανθρώπου σου λέει. Εγώ όμως αναρωτιέμαι. Μήπως κατά λάθος, λέω ‘μήπως’, αυτοί που τα λένε αποτελούν μέρος των απορριμμάτων των εργαστηρίων; Ποιος ξέρει; Μάλλον θα κάνω λάθος.

Πάντως ο Κώστας Μόντης σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τους Ελοχίμ πήρε κάποια απάντηση: ‘‘Δεν ξέρουμε, θα δούμε…’’



Ιάκωβος Γαριβάλδης

ΥΓ - Αναρωτιέστε για τη ζωγραφιά...; Μη νομίσετε είναι Πικάσο, εγώ είμαι ανακατεύοντας τον υπολογιστή μου για να δω αν τα καταφέρνει εκείνος, όχι εγώ. Πατήστε πάνω της να τη δείτε πιο μεγάλη (όχι πως είναι κάτι το ιδιαίτερο...)

3 comments:

Αστοριανή said...

HAPPY fATHER'S dAY!!!!!!!!!

pS.:
PLEASE, GO TO THE PREVIOUS POST...
THERE IS A NEW MESSAGE!!!!!!
yIWTA

iakovos said...

Αγαπητή Γιώτα,

Αυτά είναι καλλιτεχνικά μου μυστικά. Πώς μπορώ να τα αποκαλύψω;

Θα βάζω κάθε φορά κι από ένα, μέχρι να κάνω αρκετά για ένα βιβλίο.

Να δούμε αν τα καταφέρω.

σε χαιρετώ

Αστοριανή said...

...Καλή Ιδέα!
κι εγώ, εδώ είμαι!

Χαιρετισμούς,
Υιώτα
ΝΥ