Wednesday 4 March 2009

Αχ αυτός ο παππούς μου...
νάτος πάλι να με προβληματίζει


κύριε Δήμαρχε Ανδρέα Χρήστου,
άκουσε προσεκτικά τον παππού μου...


Αυτές τις μέρες (7 και 8 Μαρτίου) έχουμε την καθιερωμένη για 15 χρόνια τώρα Γιορτή του Κρασιού της Κυπριακής πατριάς στην πόλη της Μελβούρνης. Πολλές οι προσδοκίες, οι διαφημίσεις, τα χωρατά στο ραδιόφωνο και στα μουμουέ και πολλές οι υποσχέσεις. Φέτος μάλιστα που οι εορτασμοί είναι "επετειακοί" θα μας διασκεδάσει και μια Τουρκοκύπρια τραγουδίστρια που την πληρώνουμε να τη φέρουμε από την Κύπρο και τα μέρη που μας πήραν για να μας αποκαλέσει... ραγιάδες. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα: Αντί να καλέσουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες και οργανισμούς να γεμίσουν τα παραρτήματα με σουβλάκια, δάχτυλα (κυπριακή λιχουδιά) και κυπριακή σεφταλιά, φωνάξαμε τους Τούρκους για να υπάρχει προσέγγιση 'αδελφική' και νέα. Δεν με πιστεύετε; Ρωτήστε αυτούς που ξέρουν εκ των έσω και θα μάθετε.